Objawy choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego, metody leczenia i pomoc w domu

Chorobie zwyrodnieniowej stawu barkowego towarzyszy obrzęk, silny ból barku, ograniczony zakres ruchu. Przyczyny i objawy choroby, istniejące metody leczenia oraz sposoby pomocy w domu zostaną omówione w dalszej części artykułu.

Co to jest zapalenie stawów barku

Staw barkowy ma dość złożoną budowę i najbardziej mobilny ze wszystkich, zapewniając ludzkiemu ciału najpełniejszy zakres ruchu. Torebka stawowa barku jest w stanie bardzo mocno się rozciągać, dzięki czemu osoba może podnieść ramię pionowo i wykonywać z nim ruchy obrotowe. Ta czynność osłabia więzadła, a w wyniku ostrego zgięcia ścięgien często dochodzi do ich lekkiego niedokrwienia.

To brak odżywienia tkanki stawowej niesie główne zagrożenie jej zniszczeniem i daje impuls do rozwoju patologii.

Choroba, która wyraża się przede wszystkim w zwyrodnieniu tkanek stawu barkowego, nazywana jest artrozą stawu barkowego lub artrozą barku. Biomechanika barku opiera się na bezbłędnej pracy wszystkich elementów: prawidłowego przewodnictwa nerwowego, dobrego ukrwienia, nienagannej budowy anatomicznej. Naruszenie któregokolwiek z tych stanów niezmiennie prowadzi do tego, że tkanki wewnętrzne zaczynają się deformować, powodując dyskomfort, ograniczenie ruchu, ból.

Choroba zwyrodnieniowa stawów (lub choroba zwyrodnieniowa stawów) jest przede wszystkim chorobą nie zapalną, ale zwyrodnieniową. Wiąże się to z procesami niedokrwiennymi w otaczających tkankach, spowodowanymi różnymi przyczynami.

W efekcie zaburzone jest odżywianie stawu, przez co cienka i elastyczna warstwa chrząstki szklistej pokrywająca główkę kości staje się cieńsza. Stając się mniej elastyczna i cieńsza, chrząstka szklista utrudnia normalne poruszanie się, powodując zwężenie przestrzeni stawowej.

Zjawisko to powoduje, że organizm podejmuje działanie, a wokół brzegów stawu tworzą się wyrostki kostne zwane osteofitami. To osteofity uszkadzają mięśnie i więzadła ostrymi krawędziami, powodując przewlekłe, powolne zapalenie.

Główne niebezpieczeństwo choroby zwyrodnieniowej stawów polega na tym, że niewielkie ograniczenie ruchomości ręki niezmiennie prowadzi do zmniejszenia zakresu ruchu.

Bez ruchu ramię zaczyna cierpieć z powodu gromadzenia się soli w tkankach otaczających staw i pogorszenia odżywienia tkanek stawowych. Z biegiem czasu jest to obarczone powstawaniem przykurczów stawowych - ograniczających możliwość poruszania się lub całkowitą utratą ruchomości barku i niepełnosprawnością pacjenta.

Przyczyny choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego

Jedyną przyczyną artrozy barku jest głębokie niedokrwienie, czyli gwałtowne lub stopniowe pogorszenie dopływu krwi do niektórych obszarów tkanek oraz wyczerpanie odżywienia stawów. Ale ten powód jest spowodowany czynnikami, które mogą występować w anamnezie pojedynczo lub jednocześnie:

• Uraz ramienia. Mogą to być zarówno oczywiste kontuzje powstałe w wyniku wypadku samochodowego lub upadku, jak i ukryte naderwania mięśni i więzadeł otrzymane w trakcie treningu sportowego lub ciężkiej pracy. Każde uszkodzenie stawu zawsze ma zdolność samopoczucia, ponieważ dotknięte obszary nie są przywracane do pełnej wielkości, a przewodnictwo w nich jest niezmiennie zaburzone. Przez kilka lat lub dekad organizm może z powodzeniem sobie z tym radzić, dopóki nie nastąpi starzenie się.
• Zmiany w ciele związane z wiekiem.
• Ataki zakaźne powodujące zapalenie stawów.
• Zaburzenia metaboliczne i hormonalne, często również związane z wiekiem.
• Predyspozycje dziedziczne lub genetyczne.

Etapy i objawy artrozy stawu barkowego

Choroba w swoim rozwoju przechodzi kilka etapów. Ponieważ choroba zwyrodnieniowa stawów jest chorobą przewlekłą, która postępuje dość wolno, pierwszy etap, podczas którego można najskuteczniej radzić sobie z deformacją stawów, jest przez większość pacjentów ignorowany.

1. Objawy pierwszego etapu. Po raz pierwszy pacjent może odczuwać pewien dyskomfort podczas poruszania ręką już przy ścieńczeniu chrząstki szklistej. Ostremu kołysaniu lub szarpnięciu nie towarzyszy ból, wynika to z faktu, że w chrząstce nie ma zakończeń nerwowych, a jej zniszczenie nie prowadzi do bólu. Ale czasami wieczorem lub pod koniec treningu zaczyna doskwierać ból w ramieniu. Często nie zwracają na to uwagi, przypisując to bólom mięśni lub nerwobólom. A choroba zaczęła się prawie bezobjawowo, a jeśli nie zostaną podjęte natychmiastowe środki, przechodzi w drugi etap.

2. Objawy drugiego etapu. Jeśli pacjent odczuwa ból podczas poruszania ręką, czemu towarzyszy wyraźnie słyszalne kliknięcie, oznacza to, że w stawie utworzyły się osteofity. Od tego momentu ramię jest stale uszkadzane ostrymi krawędziami wyrostków kostnych, co powoduje stan zapalny okolicznych tkanek. Wyraża się to sztywnością poranną, która ustępuje dopiero po rozwinięciu się stawu, lub bólem przy nawykowym wysiłku fizycznym lub wieczornym zmęczeniu.

   Pogarsza się samopoczucie osoby, ponieważ przewlekły stan zapalny w organizmie wpływa na stan ogólny. W nocy, przy deszczowej pogodzie, poza sezonem staw może boleć mocniej.

   Pacjent ostro ogranicza głośność i amplitudę ruchów ramion, nie może jej podnieść o więcej niż dziewięćdziesiąt stopni, zarówno w płaszczyźnie czołowej, jak i bocznej. Prowadzi to do zaniku mięśni i znacznego pogorszenia odżywienia tkanki stawowej.

3. Objawy trzeciego etapu. Zwykle, jeśli pacjent przychodzi do lekarza w trzecim stadium choroby, praktycznie nie jest w stanie poruszyć ręką. Ręka nie unosi się, nie cofa się na bok, staw puchnie i powiększa się. Zanik mięśni i zespół bólowy są tak silne, że przy próbie uniesienia ręki pojawiają się drżenie palców. W większości przypadków odnotowuje się obecność przykurczów w stawie barkowym, zespół „zamrożonego barku".

Sposoby leczenia artrozy barku

W rzeczywistości nie da się wyleczyć artrozy, a tym bardziej nie da się tego zrobić w domu. Choroba ta jest tak zależna od wielu czynników wewnętrznych i zewnętrznych, że prawie nigdy nie jest przyczyną.

Ale dobrą wiadomością dla pacjentów w pierwszym i drugim stadium choroby jest to, że rozwój choroby zwyrodnieniowej stawów można zatrzymać. Dlatego lekarze nalegają na wczesne rozpoznanie choroby i rozpoczęcie leczenia artrozy barku, gdy tkanka stawowa jest tylko częściowo zniszczona, nie ma osteofitów i można spróbować przywrócić normalne odżywienie stawu.

Terapia zachowawcza

Leczenie artrozy ma zawsze dwa cele: eliminację bólu i, jeśli to możliwe, przywrócenie zaopatrzenia stawu w substancje niezbędne do normalnego funkcjonowania.

Dlaczego podjęto następujące działania:

• Spożycie składników odżywczych w tkankach zależy od tego, co pacjent spożywa. Dieta na chorobę zwyrodnieniową stawów powinna wykluczać sól i alkohol. Niepożądane są również produkty mięsne i warzywa zawierające zasady purynowe, które zwiększają zawartość kwasu moczowego w organizmie. Zalecane są dania mleczne i warzywne gotowane na parze.
• Połączenie preparatów medycznych zawierających glukozaminę i chondroitynę oraz kolagen, które odżywiają tkanki stawowe. A codzienne stosowanie zwykłej żelatyny w postaci galaretki pomaga wzbogacić jadłospis o kolagen zwierzęcy.
• Miejscowe stosowanie różnych maści i balsamów rozgrzewających, przeciwzapalnych i zawierających chondroitynę aktywuje krążenie krwi w tkankach otaczających staw.
• Jeśli zespół bólowy jest łagodny, nie zaleca się stosowania niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jeśli ruchom rąk towarzyszy silny ból, NLPZ mogą znieczulać i zmniejszać stan zapalny. Te leki mogą pomóc złagodzić ból.
• Jeśli ramię puchnie i zaczyna się w nim proces zapalny, doskonały efekt ma kompres z maści, nałożony na noc lub wcieranie żelami.
• Gimnastyka lecznicza jest nieodzownym elementem skutecznego leczenia artrozy barku. Nie zaleca się jednak przeciążania stawu, ponieważ niewłaściwie rozłożone wysiłki mogą prowadzić do szybkiego zniszczenia chrząstki szklistej.

Ćwiczenia terapeutyczne na artrozę barku i zasady ich wykonywania

Specjalne ćwiczenia pomogą rozwinąć staw, zapewnią mu mobilność. Gimnastykę można wykonywać samodzielnie w domu. Głównymi zasadami wykonywania ćwiczeń powinny być:

1. regularność, to znaczy konieczne jest wykonywanie ćwiczeń codziennie przez co najmniej 15 minut;
2. wykonywanie ćwiczeń płynnie i bez większego wysiłku. Jest to konieczne, aby jeszcze bardziej nie uszkodzić struktur stawowych;
3. uzyskanie przyjemności moralnej podczas aktywności fizycznej, co przyczyni się do normalizacji stanu emocjonalnego pacjenta.

Zalecane są ćwiczenia z terapii ruchowej, w których ruchy rąk nie powodują bólu. Wykonywane są powoli, zmuszając więzadła i mięśnie do stopniowego rozgrzewania i rozciągania.

• Oferujemy najprostsze i najbardziej przydatne ćwiczenia na artrozę stawu barkowego:
• Siedząc na krześle, połóż ręce na kolanach. Wykonuj okrężne ruchy ramionami: 5 razy do przodu, potem 5 razy do tyłu.
• Podnieś wyprostowane ręce do góry, pociągnij barki i łopatki jak najwyżej. Przytrzymaj przez kilka sekund, a następnie opuść. Powtórz 5-7 razy.
• Proste ramiona z dłońmi rozłożonymi w dół. Zegnij nadgarstki w nadgarstkach, palce powinny spojrzeć w górę. Wykonuj okrężne ruchy ramionami: 5 razy do przodu, potem 5 razy do tyłu.
• Podnieś zgięte ręce nad głowę, podczas gdy palce jednej z nich powinny znajdować się na łokciach drugiej ręki. Delikatnie cofnij ramiona, aż poczujesz rozciągnięcie stawu barkowego. Wykonaj ćwiczenie 5-7 razy.
• Połóż dłonie obu rąk razem za głową z wierzchami rąk skierowanymi w dół. Poruszaj ramionami tak, aby dłonie opadły wzdłuż pleców w dół do obszaru między łopatkami. Powtórz ćwiczenie 5-7 razy.
• Połóż lewą rękę na prawym łokciu, prawą przesuń jak najdalej przez lewe ramię, aż poczujesz rozciągnięcie stawu barkowego. Wykonaj ćwiczenie 5-7 razy. Zmień ręce i powtórz ćwiczenie dla drugiej ręki.

W leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego za skuteczne uznaje się: terapię manualną, fizjoterapię i leczenie uzdrowiskowe. Za uzasadnione uważa się również stosowanie metod medycyny tradycyjnej.

Środki ludowe i pomoc w domu

Głównym środkiem ludowym w leczeniu artrozy stawu barkowego jest ziołolecznictwo, które pozwala na stosowanie suchych ziół i wywarów ziołowych do kompresów, przygotowywanie maści i nacieranie w domu w celu normalizacji metabolizmu i przywrócenia odżywiania stawów w celu zmniejszenia bólu .

1. Maść. Weź 10 gram suchych liści chmielu, słodkiej koniczyny, dziurawca. Zioła dokładnie posiekaj i zmiel razem, dodaj wazelinę i dokładnie wymieszaj wszystkie składniki. Nałóż gotową maść na okolice ramion. Pomoże to zmniejszyć ból i stan zapalny w stawie.
2. Tarcie. Wlej pięć części wódki lub alkoholu jedną częścią pokruszonych kwiatów rozmarynu bagiennego. Następnie musisz nalegać na lek w ciepłym, ciemnym miejscu przez 24 godziny. Nalewkę stosuje się zewnętrznie do nacierania dotkniętych stawów.

3. Wywar. Znamiona kukurydzy (2 łyżki stołowe) zalać dwiema szklankami wody, gotować przez 10 minut, odcedzić i wypić jedną łyżkę stołową cztery razy dziennie.
4. Kompresja. Aby uzyskać kompres, musisz zaparzyć 30 gramów suchych płatków owsianych w dwóch szklankach wody. Przygotowaną masę nakładać na bolące ramię na 30 minut.

Alternatywne leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego

• Techniki manualne - masaż, sesje terapii manualnej, osteopatia - pozwalają usunąć blokady mięśniowe, napięcia i skurcze, uwalniając naczynia krwionośne i nerwy prowadzące do stawu.
• Fizjoterapia, w szczególności terapia falą uderzeniową, balneoterapia, borowina i inne metody nie są zalecane w okresie zaostrzenia, czyli gdy w stawie zachodzi aktywny proces zapalny.
• Remisja to doskonały powód do kuracji uzdrowiskowej, po której następuje trwała poprawa.

Chirurgiczne leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu barkowego

W przypadku wyraźnego zespołu bólowego, który uniemożliwia pacjentowi prowadzenie normalnego życia, lekarz może zalecić operację.

Najczęściej wykonuje się protetykę, czyli zniszczony staw zastępuje się endoprotezą. Jeśli to możliwe, wykonuje się częściową artroplastykę, zmieniając tylko część stawu barkowego.

W rzadkich przypadkach stosuje się operację, ponieważ każda interwencja chirurgiczna, szczególnie związana z założeniem protezy śródstawowej, może prowadzić do powikłań i długiego okresu rekonwalescencji.

Choroba zwyrodnieniowa stawu barkowego jest podstępną i niebezpieczną chorobą, w której zaburzona jest aktywność ruchowa człowieka i obserwuje się dość silny zespół bólowy.

Ważne jest, aby leczyć tę chorobę w odpowiednim czasie przy pierwszych niewielkich objawach, zapobiegając dalszemu niszczeniu stawu.

Pacjent musi pamiętać, że skuteczne leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów zależy bardziej od jego wysiłków, aktywności, a nie od leków.